Σαν άλλοτε !!!

Σαν άλλοτε !!!

Πόσες φορές έχουμε δει αυτές τις ασπρόμαυρες ταινιες του παλιού ελληνικού κινηματογράφου ,πόσες φορές δεν έχουμε συγκινηθεί ή γελάσει τόσο μέχρι να πονέσει η κοιλιά μας ; Αυτές οι εικόνες της εποχής εκείνης που μοίραζαν βασιλικό και μενεξέδες απο τις αυλές της παλιάς γειτονιας με τα χαμηλά σπιτια που είχαν τόσες αναμνήσεις ! Μιας Ελλάδας ταλαιπωρημένης, μιας Ελλάδας αποκαμωμένης απο τα τόσα βάσανα που πέρασε και δυστυχώς ακομα περνάει ! Κι όμως ο κόσμος ηταν παντα χαμογελαστός, παντα ευδιάθετος δεν το έβαζε κατω το έλεγε η καρδούλα τους ! Μα πως μπορω να το καταλάβω ; Μα ειναι απλό ο ελληνικός κινηματογράφος , που για μένα ειναι ιστορική πηγή της τότε κοινωνίας ,είχε μεταφέρει την ελληνική πραγματικότητα της εποχής στην μεγάλη οθόνη ! 

Κάθε φορά που βλέπω αυτές τις ταινίες και πιστέψτε με τις βλέπω πολύ συχνά,σχεδόν κάθε βράδυ . Αυτες οι ασπρόμαυρες εικόνες με χαλαρώνουν πολυ και αυτο το κατάλαβα οταν ήμουν έγκυος,όταν έβλεπα μια ταινία άρχισα να νιώθω καλύτερα και πως να μην γίνει αυτο; Αφου αυτη η εποχή εχει κάτι το μαγικό,δεν ξέρω τι είναι αλλα υπάρχει ανθρωπιά, υπάρχει συντροφικότητα και τόσα αρώματα! Σίγουρα υπάρχει φτώχεια και κατα την  γνώμη μου αυτό φαίνεται στις ταινίες,ειδικότερα της δεκαετίας του '50 και του '60 που υπάρχει άνθηση στον ελληνικό κινηματογράφο και η ελληνική βιομηχανία του κινηματογράφου δεν είχε τίποτα να ζηλέψει απο το φανταχτερό Hollywood . Και οι ηθοποιοί φαίνονται τόσο διαβασμένοι και τόσο παθιασμένοι με αυτό ,μα φυσικα είχαν ταλέντο αλλα είχαν και αγάπη για αυτο που έκαναν δεν θυσίαζαν τα πάντα στο βωμό της εφήμερης  φήμης και της δόξας, του εύκολου χρήματος και  να το πω και πιο απλα της <αρπαχτης > που συμβαινει στην εποχη μας σε μεγαλο βαθμο. Σίγουρα αυτο δεν ισχύει για όλους και για όλα ! Η απορία μου πάντα ήταν πώς γινόταν τα γυρίσματα τότε και με τι είδους καλλυντικά βάφονταν οι νεαρες Τζένη Καρέζη , Ζωή Λάσκαρη και τόσες άλλες; Και δυστυχώς στο διαδίκτυο ειναι δύσκολο να βρείς τέτοιου είδους πληροφορίες και να είναι και βάσιμες! Γενικά μου αρέσουν αυτες οι δεκαετίες μέχρι και το '80 μετα απο κει και έπειτα κάτι  πηγε στραβά.

Βέβαια όπως γραφω και πιο πανω τις δεκαετίες του ΄50 και του ΄60 υπήρχε μεγάλη άνθηση όχι όμως οτι δεν ειχαν γίνει βήματα και προσπάθειες νωρίτερα .Η αρχή είχε γίνει στις αρχές του 20ου αιώνα με μικρό  αριθμό  ταινίων μέχρι και το 1940.

Ως πρώτες κινηματογράφικες λήψεις στον ελληνικό χώρο θεωρούνται εκείνες που πραγματοποιήσε ο Βρετανός δημοσιογράγος Frederic Villiers  στην διάρκεια του πολέμου το 1897!

Και σιγά σιγά άρχισαν να γίνονται και άλλες προσπάθειες πάλι με μικρού μήκους ταινίες. Απο τις πρώτες ταινίες που δεν είχε να κάνει ούτε με τους εορτασμούς των εθνικών εορτών αλλα ούτε με την βασιλική οικογένεια ήταν η <Γκόλφω> του Κώστα Μπαχτούρη και με την βεντέτα της εποχής σε πρωταγωνιστικό ρόλο την Ολυμπία Δαμάσκου. Η ταινία αν και είχε πολλα τεχνικά και αλλα λάθη γυρίστηκες εξ' ολοκλήρου σε φωτογραφικο στούντιο κι είχε διάρκεια μια ώρα και δέκα λεπτά παρολοα αυτα ο κόσμος την υποδέχτηκε θερμά και έδειξε τον ενθουσιασμό του απλόχερα.

Μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας αρχίζουν και να κάνουν την εμφάνιση τους και τα πρώτα κινηματογραφικά στούντιο.

Πλέον δεν υπάρχει κάποιος απο μας που να μείνει ξέρω έστω και μια ατάκα απο τις ταινιες αυτές και απο την αλλη βλέπεις μια Ελλάδα που πάντα ήταν σε σύγχηση και παντα σε κρίση! Δυστυχώς αυτή η εποχή δεν κράτησε οσο ήθελαν οι άνθρωποι του κινηματογράφου γιατι απλα στην ζωη τους ήρθε η τηλόραση και άρχισε σιγά σιγά να τα ισοπεδώνει όλα. Η αλήθεια ειναι οτι δεν μπόρεσε ουτε η τηλεόραση να της σβήσει αλλα ολυτε και το πανίσχυρο Internet σε αντιθεση το YouTube είναι γεμάτο απο τις αγαπημένες μας ελληνικές ταινίες !