Κλειτοριδεκτομή...Ένας εφιάλτης!

Δεν είχα ακούσει αυτή τη λέξη πριν διαβάσω το βιβλίο της Γουόρις Ντίρι.Πρέπει να το διάβασα αυτό το βιβλίο πριν πέντε χρόνια αν θυμάμαι καλά. Όπως σας είπα δεν ήξερα καν που είναι η Σομαλία και ότι αυτό που διάβαζα δεν ήταν απλά η τρελή φαντασία μιας συγγραφέα. Ναι δεν το έψαξα πολύ για να διαβάσω αυτό το βιβλίο, μου άρεσε ο τίτλος και το αγόρασα. 

Όταν άρχισα να διαβάζω αυτή την αυτοβιογραφία απλά άρχισα να ιδρώνω και να μην το πιστεύω ότι αυτό συμβαίνει τον 21ο αιώνα. Καταστάσεις άγριες, θλιβερές που όμως για αυτές τις χώρες είναι πολύ φυσιολογικό. Ναι, ξέρω ο κάθε λαός έχει τα έθιμα του, την ιστορία του και τα ήθη του. Όμως εδώ δεν πρόκειται για κάτι τέτοιο, πρόκειται για ένα έγκλημα..! Άλλα η κλειτοριδεκτομή δεν έχει όμως να κάνει με θρησκείες και  με χρώματα. Έχει να κάνει με αρρωστημένες νοοτροπίες και θλιβερά πολιτισμικά έθιμα, σε ένα κόσμο ανδροκρατούμενο και υποβαθμισμένο.

Δεν νομίζω να χρειάζεται και πολύ ανάλυση για το τι είναι η κλειτοριδεκτομή. Η λέξη το λέει, το θέμα πώς γίνεται όλη αυτή δολοφονική πράξη.

Φανταστείτε, είστε κοριτσάκι   στην ηλικία των 5, 6 και 7 ετών και  σας πηγαίνουν σε ένα βρώμικο μέρος, συνήθως χωράφια, και δίχως αναισθησία να σας ακρωτηριάζουν  το όργανο της σεξουαλικότητας σας.

Μόνο που το γράφω και το διαβάζω θυμώνω και αγριεύομαι.. Πως μπορούν να το κάνουν με ποιο δικαίωμα;

Δεν θα πω τα μέσα που χρησιμοποιούν σε αυτή την απάνθρωπη διαδικασία. Τι να γράψω για τα αγκάθια, για τις μεγάλες βελόνες και για τα ξυράφια που κόβουν βίαια την σεξουαλικότητα του κοριτσιού και μελλοντικής γυναίκας. Μα φυσικά σε όλη αυτή την διαδικασία δεν τηρείται κανένας κανόνας υγιεινής..Για αυτό στις περισσότερες περιπτώσεις τα κορίτσια-θύματα δεν τα καταφέρνουν και χάνουν την ζωή τους από ακατάσχετη αιμορραγία.

  

Η Γουόρις Ντίρι μίλησε για αυτό το απάνθρωπο έθιμο της κλειτοριδεκτομής το 1997 δηλαδή 18 χρόνια πριν. Ο ΟΗΕ διεξήγαγε καμπάνιες ενημέρωσης αλλά δυστυχώς το έθιμο δεν ξεριζώθηκε.

Δυστυχώς το έθιμο επεκτείνεται από τις αφρικάνικες χώρες και σε περιοχές που μέχρι τώρα δεν είχαν τέτοια παράδοση όπως το Ιράκ.

Έκθεση της Unicef  αναφέρει ότι οι χώρες της Αφρικής με τα μεγαλύτερα ποσοστά ακρωτηριασμού των γυναικών είναι η Σομαλί(98%)), η Γουινέα (96%), το Τζιμπουτί (93%) και η Αίγυπτος. Στην Κένυα με τις 42 φυλές και 3 στις 10 γυναίκες να έχουν υποστεί κλειτοριδεκτομή προκειμένου όταν παντρευτούν να είναι αμόλυντες και καθαρές απέναντι στον άνδρα τους.Να μην ευχαριστιούνται το σέξ  απλά γιατί δεν είναι αυτό το καθήκον τους.

Δυστυχώς η νοοτροπία αυτών των λαών θέλει το κοριτσάκι να είναι γενναίο και να μην κλάψει ασχέτως αν το αίμα κυλάει σαν ποτάμι. Να μην δείξει τον πόνο της..Μα πως είναι δυνατόν αυτές οι μάνες να ανέχονται να πονάει το σπλάχνο τους.

Δεν ξέρω τι να πω παραπάνω για αυτά τα άσπλαχνα έθιμα, που θέλουν τον άνθρωπο-γυναίκα ένα νεκρό ψυχικά μέλος της κοινωνίας τους. Η μάχη των φύλων μαίνεται σε προηγμένες και υποανάπτυκτες χώρες, με διαφορετικά προτάγματα αλλά με τον ίδιο στόχο. Την υποταγή. Είναι όμως άλλος ο πόλεμος με πολεμοφόδια και εντελώς διαφορετικός όταν μετατρέπεσαι σε ιδιοκτησία αρχαίων βάρβαρων παραδόσεων, οι οποίες επιβιώνουν πεισματικά στον σύγχρονο κόσμο, επειδή σε κάποιες χώρες οι γυναίκες εξακολουθούν να είναι υποπροιόν που η ανταλλακτική αξία του ούτε καν προσεγγίζει αυτή μιας αγελάδας.

Τι νόημα έχουν οι καμπάνιες ευαισθητοποίησης αν δεν βοηθούν τα εκατομμύρια θύματα να δραπετεύσουν από αυτές τις άθλιες παραδόσεις, να τις ανατρέψουν ή καλύτερα να τις αγνοήσουν και να τις παραδώσουν στην λήθη;

Σκηνή από την ταινία που βασίστηκε στο αυτοβιογραφικό βιβλίο της Γουόρις Ντίρι «Λουλούδι της Ερήμου» από τις σελίδες του οποίου έγινε ευρέως γνωστή η βαρβαρότητα που υφίστανται οι γυναίκες που υποχρεούνται στο έθιμο της κλειτοριδεκτομής

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ: http://www.tovima.gr, http://www.iatropedia.gr/